متیل پردنیزولون تزریقی

بعد از آماده سازی، می توان محلول را مستقیما با تزریق آهسته وریدی، بصورت پرفیوژن در یک محلول سدیم کلراید ایزوتونیک یا محلول گلوکز، یا بصورت تزریق عمیق عضلانی مصرف کرد.

محلول آماده شده باید سریعا مصرف شود ونباید جهت تزریقات بعدی نگهداری شود. اگر بعد از اضافه کردن حلال در داخل آن ذراتی معلق مشاهده شد از مصرف محصول خودداری کنید.

در محل تزریق در پوست باید توجه کرد که زخمی وجود نداشته باشد. درمان با کورتون ها ممکن است در شروع عفونت های متعدد پیچیده باکتریایی و انگلی (نماتودها) و باسیلKoch انجام شود. بنابراین مهم است که قبل از شروع درمان و در طول درمان پایش بیمار انجام شود.

با واکسن های زنده تزریق نشود.

وجود یک زخم معدی-روده ای باید مد نظر قرار گیرد.

احتباس مایعات مورد انتظار است و دریافت سدیم باید محدود شود حتی زمانیکه درمان کورتونی شدید نیست.

در موارد زخم های قبلی، بیماران باید جهت ارزیابی وضعیت غشای موکوسی معدی-روده ای تحت پایش اندوسکوپیک قرار گیرند.

قطع درمان: بعد از درمان کورتیکواستروئیدی عدم کفایت ACTH غیر معمول نیست (به علت اثر فیدبک منفی کورتیکوستروئیدها روی ACTH)؛ ولی این حالت در مواردی بسته به دوز مصرفی دارو برگشت پذیر است. این مسئله به خصوص زمانی باید در نظر گرفته شود که بیمار در شرایط استرس ناشی از جراحی یا تروما، دچار علائم نارسایی آدرنال می شود.

درمان کورتیکوئیدی معمولا کوتاه مدت است. هرگز درمان را ناگهانی قطع نکنید. دوزاژ باید به تدریج کاهش یابد و در صورت نیاز به درمان خوراکی تغییر یابد.